Op naar Laos!

We leven nog en we zijn niet gemarteld! (Mochten jullie je daar zorgen over hebben gemaakt...) Tja, waar moeten we beginnen.

Toen we twee weken terug arriveerden in Mandalay waren we redelijk geshockeerd door het algemene straatbeeld. Ze hebben dus geen echte wegen (2 richtingsverkeer op 1 baan geroegde-gatenkaas-asfalt, of gewoon zandweggetjes). Daar komt dus nog bij dat er bijna nooit electriciteit is, iets wat we tot nu toe nog niet hadden meegemaakt. Verder is het allemaal enorm bureaucratisch. Bussen moeten om de 5 kilometer stoppen bij checkpoints, alwaar passagierslijsten en geld worden overhandigd. Verder leeft men er nog erg primitief. Koeien, honden, varkens en kippen lopen gewoon overal los. Men vervoert zich per kar, voortgetrokken door 2 ossen en de nog minder bedeelden duwen gewoon zelf de kar... Het is een hele andere 'levensstijl' (of misschien is levensstandaard een beter woord) dan we tot nu toe hebben gezien.

We hebben in deze twee weken alleen de echte toeristische hoogtepunten kunnen zien (waardoor we misschien niet een heel goed beeld hebben gekregen van het land). Maar wat we gezien hebben was wel redelijk indrukwekkend (Nee, we zijn dus niet enorm enthousiast, maar zijn wel erg blij dat we er geweest zijn).

Onze mooiste herinnering zal die van de zonsopgang in Bagan zijn. Rondom Bagan liggen duizenden tempels en stoepa's, wat een heel indrukwekkend gezicht was met de opkomende zon!

Verder hebben we nog een boottocht gemaakt op een enorm meer, Inle Lake, waar de bevolking op het water leeft en gewassen verbouwt op drijvende akkers. De mensen daar hebben een hele grappige manier van roeien: Om de armspieren te ontspannen gebruiken ze ook hun benen (zie de foto).

De hoofdstad Yangon was echt verschrikkelijk! De saaiste stad tot nu toe! Er was nauwelijks iets om te zien, het nationale heiligdom viel ook erg tegen (Waar wij als toeristen wel eventjes 5 dollar pp voor moesten ophoesten). Maar we hebben het toch gezien, de foto's zijn genomen en als we thuis zijn is het waarschijnlijk toch wel leuk om weer te zien!

Morgenochtend vertrekken we met de bus naar Laos. Van wat we hebben gehoord en gelezen is het leven daar ook nog best primitief. Ook het vervoer zal niet al te hoogstaand zijn (geen vip-bussen meer zoals in Maleisie, snik snik). Maar zo'n helse busrit van 12 uur van Bagan naar Inle Lake hopen we nooit meer mee te maken... (Helaas gaat dat waarschijnlijk niet lukken, gezien de reputatie van het vervoer in Cambodja...)

Na onze boottocht over de Mekong River naar Luang Prabang in Laos schrijven we weer ons volgende bericht.

Groetjes van ons,

Peter & Anne